Ndryshimet që shoqëritë tona dhe mjediset tona po përjetojnë aktualisht po e vënë në krizë mënyrën tonë të të qenit në botë. Kështu ata vënë në pikëpyetje aftësinë tonë për të vepruar si një projekt ose, më konkretisht, për të krijuar vizione largpamëse dhe për të ankoruar ambicie të prekshme në to.
Ky kontekst na inkurajon të imagjinojmë mënyra të reja veprimi që na lejojnë të veprojmë përballë pasigurisë. Ne duhet të kapërcejmë frikën – të mos e lejojmë të ndodhë – dhe të shpikim veprime që mund të përshtaten me regjimin e ardhshëm klimatik.
Kalimi nga një logjikë e objekteve autonome në objekte të lidhura hap perspektiva të reja mbi ndërfaqet, format dhe proceset. E artikuluar rreth këtyre tre kapitujve, ekspozita tregon se si kultura ekologjike mund të ngjyros, informojë dhe rinovojë kulturën e projektit.
Kultura ekologjike zë një vend në rritje në hartimin e qytetit aktual. Ai përbën strumbullarin nga i cili është e mundur të deklarohen mënyra të reja të shikimit, të ecurisë dhe të funksionimit, duke prodhuar një sërë artesh të të bërit brenda dhe për qytetin ekologjik .